«Οι Ελληνες δεν είναι εξοικειωμένοι με την όπερα»

Συνέντευξη με την Κάτια Πάσχου

Με την αισθαντική, γεμάτη ένταση φωνή και την όμορφη παρουσία της η Κάτια Πάσχου αποδεικνύει σε κάθε εμφάνισή της το ταλέντο και την ιδιαίτερη μουσική παιδεία της. Μόνιμος κάτοικος Νέας Υόρκης, λόγω σπουδών, έχει καταφέρει να κάνει τη μεγάλη της αγάπη επάγγελμα. Σήμερα, στα 29 της, αφού έδωσε το καλοκαίρι συναυλίες στην Ελλάδα, είναι έτοιμη να κατακτήσει το αμερικανικό κοινό με την εμφάνισή της σε έναν από τους σπουδαιότερους χώρους κλασικής μουσικής στον κόσμο, στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης.

Η ενασχόλησή σας με την κλασική μουσική αποτελούσε όνειρο ζωής;

Αρχικά ήθελα να γίνω χορεύτρια. Ο χορός μου «έδωσε» τα πρώτα ακούσματα κλασικής μουσικής. Τελικά αποφάσισα ότι θα γίνω ηθοποιός, επειδή πάντα μου άρεσε να μεταμορφώνομαι σε διαφορετικούς ρόλους. Οταν σπούδαζα στο πανεπιστήμιο, διάβαζα σε συνεντεύξεις ηθοποιών ότι είναι πολύ σημαντικό για έναν καλλιτέχνη η μουσική παιδεία. Κι έτσι γράφτηκα στο ωδείο. Εκεί ανακάλυψα όχι μόνο το ταλέντο της φωνής μου, αλλά και τη μεγάλη μου αγάπη για τη μουσική.

Η όπερα είναι μία ιδιαίτερη μορφή τέχνης. Εκτός από ωραία φωνή απαιτεί και εκφραστικότητα. Πόσο δύσκολο είναι να επιτύχει κάποιος αυτό το συνδυασμό;

Ο συνδυασμός υποκριτικής και μουσικής κάνει την όπερα μοναδικό είδος, το οποίο προσφέρει μεγάλη απόλαυση τόσο στο θεατή όσο και στον ίδιο τον καλλιτέχνη. Είναι μεγάλη τιμή για έναν τραγουδιστή να μπορεί να γίνεται όργανο έκφρασης αυτών των μεγάλων συνθετών, που κατάλαβαν σε βάθος την ανθρώπινη ψυχή και την αποτύπωσαν μέσα από τα έργα τους.

Πώς προέκυψε το ντεμπούτο σας στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης;

Είναι το βραβείο που κέρδισα στο διαγωνισμό Artists International Presentations. Ο συγκεκριμένος διαγωνισμός εδώ και 30 χρόνια έχει αναδείξει πολλούς νέους καλλιτέχνες της κλασικής μουσικής απ’ όλο τον κόσμο και τους υποστηρίζει στο πρώτο επίσημο μεγάλο τους βήμα. Είναι ιδανική ευκαιρία για έναν πρωτοεμφανιζόμενο καλλιτέχνη να αποσπάσει καλές κριτικές και να τραβήξει την προσοχή του κοινού.

Τι αποκομίσατε από τις καλοκαιρινές συναυλίες σας στην Ελλάδα; Το ελληνικό κοινό είναι εξοικειωμένο με την όπερα;

Ηταν υπέροχη εμπειρία. Οι συναυλίες αυτές απευθύνονται σε ένα συγκεκριμένο είδος κοινού, το οποίο συχνά έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με την όπερα. Αυτό με τιμά ιδιαίτερα. Η αλήθεια είναι ότι οι Ελληνες δεν είναι τόσο εξοικειωμένοι με την όπερα, αλλά αυτός είναι και ο στόχος των συναυλιών: να κάνουν την όπερα πιο προσιτή και θελκτική σε ένα νέο κοινό.

Τι όνειρα κάνετε για το μέλλον;

Οτιδήποτε ονειρεύομαι περιλαμβάνει υπέροχες μουσικές και οικογενειακές στιγμές. Νιώθω ότι έχω σταθεί πολύ τυχερή στη ζωή μου, διότι ό,τι έχω φανταστεί μέχρι τώρα έχει γίνει πραγματικότητα! Η αιτία είναι η αγάπη που νιώθω για τους γύρω μου αλλά και η αγάπη που εισπράττω από αυτούς.

Η ζωή μου

• Γεννήθηκα το 1978 στην Αθήνα σε μια υπέροχη γειτονιά στο Παγκράτι, κοντά στο «Μαγεμένο Αυλό», παλιό στέκι καλλιτεχνών.
• Μεγαλύτερη πηγή της έμπνευσής μου είναι η γιαγιά μου, από την οποία κληρονόμησα το χάρισμα της φωνής αλλά και την αγάπη για τη μουσική και τις τέχνες. Η γιαγιά μου με τις αδερφές τις περνούσαν τα καλοκαίρια τους στο αγαπημένο μας νησί, την Ανδρο, και τα βράδια κάθονταν στο μπαλκόνι, απολαμβάνοντας τη θέα της θάλασσας και του φεγγαριού και τραγουδούσαν…
  Ο παππούς έπαιζε κιθάρα, ενώ ο θείος μου φυσαρμόνικα. Φυσικά δεν έλειπαν απαγγελίες ποιημάτων και ανέκδοτα.
• Σπούδασα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Θεατρολογία. Πήρα πτυχία αρμονίας και μονωδίας και μία υποτροφία από το Ιδρυμα «Α. Ωνάσης» για σπουδές στο Mannes College of Music στη Νέα Υόρκη, όπου φοιτώ ακόμη και σήμερα.
• Αγαπημένοι μου συνθέτες είναι ο Mozart για τη θεϊκή απλότητά του, ο Verdi για τη βαθιά ανθρώπινη πλευρά του και ο Ravel για την εκκεντρικότητά του.
• Τρελαίνομαι για την τζαζ μουσική και ευτυχώς εδώ στη Νέα Υόρκη έχω την ευκαιρία να ακούω πολύ.

(της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΦΑΡΑΖΗ, Ελεύθερος Τύπος, 29/12/2007)